"NIEWYSŁANE LISTY (2)" - (47)

Tak jak zapowiedziałem, drukuję kolejny list z ubiegłego wieku.

W...a 25.09.1964r.

                              Witaj moja Justynko!

Chyba zanudzam Cię moimi listami, ale musisz mi to wybaczyć. Nie mogę przestać myśleć o Tobie, nie mogę doczekać się soboty, kiedy wyjadę stąd i spotkam się z Tobą w parku lub nad Sanem.

Szkoda, że zamiast listu przysłałaś mi widokówkę, bardziej ucieszyłby mnie list od Ciebie, a w nim wiadomości, same dobre, przyjemne, radosne i ... zawierające ciepłe słowa o nas, o mnie. No cóż na razie musi wystarczyć mi ta skromna widokówka. W szkole pomału leci, lekcje się dłużą, dni jeszcze bardziej, a o tygodniach już nawet nie wspominam. Za miesiąc przyjadę na parę dni, mam nadzieję, że jeszcze nasza złota jesień będzie trwała i będziemy mogli spędzić ze sobą trochę czasu. Dowiedziałem się, że Teresa ma pretensje do mojego brata, że ten zawrócił jej w głowie, naopowiadał jej pięknych bajeczek, zostawił ją i teraz żeni się z inną. Justynko, nic takiego nie było, cały czas byłem w pobliżu mojego brata i nic takiego nie zauważyłem, co mogłoby wskazywać na jego "oszukańcze" plany. Dokładnie to widział się z nią trzy razy i tyle. Prędzej chyba moja babcia narobiła bajek, ona zdolna jest do tego. Ją trzeba o to zapytać, a bratu dać spokój. Zresztą jak przyjadę to porozmawiamy o tym. 
Ach Justynko, bardzo mi się dłużą dni bez Ciebie, bardzo brakuje mi Twojego uśmiechu, Twojego dotyku i Twojego pocałunku. Już zapomniałem jak on smakuje, ale czuję w sobie słodkość Twoich warg i figlującego w moich ustach Twojego języczka. Chcę aby to trwało wiecznie, nie wczoraj, przedwczoraj, czy miesiąc temu, ale dzisiaj, jutro pojutrze. Zawsze, codziennie, co godzinę, bez przerwy. Odliczam godziny do spotkania, patrzę na Twoje zdjęcie i wirtualnie jestem z Tobą. Już czuję Twój zapach, już widzę Twój uśmiech, już czuję Twoje wargi na moich wargach.
Żegnaj, Twój na zawsze Tadeusz.
W...a 25.09.1964r.
(Pisownia oryginalna... CDN... Tadeusz Michał Iwan)